Nie dorosłem, czyli piosenki taty Kazika

Ostatnim spektaklem dyplomowym studentów IV roku Studium Aktorskiego, w tym sezonie, jest przedstawienie muzyczne w reżyserii Jacka Bończyka. Reżyser o spektaklu: założeniem spektaklu jest przypomnienie oraz zaprezentowanie publiczności, osoby i twórczości Stanisława Staszewskiego – „ostatniego emigranta romantycznego" i przedstawiciela polskiego undergroundu z czasów komuny. Sięgając po piosenki taty Kazika Staszewskiego, prezentujemy je w akustycznych aranżacjach nawiązujących do klimatu warszawskiej i paryskiej rzeczywistości z połowy ubiegłego stulecia, z wielką dbałością o brzmienie oraz wydźwięk literacki tego niezwykłego materiału. To rzeczywistość, której już dawno nie ma, po której zostało kilkanaście tęsknych, bardzo kunsztownych tekstów, często wówczas śpiewanych, w czasie alkoholowych, „szczerych“ wieczorów, bądź w ramach żartobliwych przypowiastek z przeważnie smutnym morałem.