Sceny z Nowego Świata

Spektakl dyplomowy studentów IV roku Studium im. Aleksandra Sewruka, nie mieści się w kategorii „wesołych umilaczy czasu”. Raczej rozdrapuje rany współczesności niż krzepi pozytywnymi wizjami przyszłości. Bogosian odwołuje się do Huxley’owskiej antyutopii – „Nowego Wspaniałego Świata”. W trzech epizodach dramaturgicznych obnaża świat korporacji, śledzi życie ulicy, zagląda do gabinetów ludzi szołbiznesu i filmu. W każdym z tych miejsc dostrzega spełnienie Hobbesowej wizji człowieczeństwa jako brutalnej walki jednostek, w której zwycięstwo silniejszego jest wystarczającym usprawiedliwieniem jego agresji. „Sceny z Nowego Świata” nie pozostawiają złudzeń: żyjemy w społecznym stadzie pozbawionym jakiejkolwiek moralności, chyba że jest nią moralność silniejszego. A ten dysponuje władzą, zarówno realną, jak i symboliczną.

Wszystko ulega degeneracji: międzyludzkie relacje, język, poczucie piękna i smaku, a dominującą postawą jest egoizm, posunięty do granic toksycznego i klinicznego w objawach narcyzmu. Żadna z minionych epok nie była chyba aż tak neurotycznie nastawiona na „ja” – zdaje się sugerować Bogosian. Każdego dnia odkrywamy ten niby „Nowy Świat”, chcąc, nie chcąc jesteśmy jego sfrustrowanymi Kolumbami.