W mrocznym mrocznym domu

 „W mrocznym, mrocznym  lesie - był mroczny,  mroczny  dom, a w tym mrocznym,  mrocznym domu - był mroczny,  mroczny garaż, a w tym mrocznym,  mrocznym garażu - był mroczny,  mroczny chłopiec, a w tym mrocznym,  mrocznym chłopcu -...” - tak można by kontynuować , parafrazując tę popularną dziecięcą wyliczankę i chcąc dobitnie opowiedzieć o czym jest dramat współczesnego, znakomitego amerykańskiego reżysera, scenarzysty i dramatopisarza Neila Labute „W MROCZNYM,  MROCZNYM DOMU”. Horror? Tak – ale rodzinny. Bo rzecz jest o klęsce międzyludzkich więzi, o tym, że coraz częściej dom przestaje być gwarantem miłości i bezpieczeństwa, stając się raczej źródłem cierpienia. Co jednak zrobić, kiedy ból zakorzeniony w dzieciństwie dojrzewa i podąża za człowiekiem w dorosłe życie? Czy tradycyjny podział na dobro i zło nie staje się banałem? Czy jest nadal taki oczywisty?

Natalia Sołtysik