Opis
Przedstawienie "Od ucha do ucha" mieści się w nurcie tak zwanego teatru
inicjacyjnego, wymagającego od twórców nie tylko wrażliwości, ale i wiedzy z
dziedziny psychologii dziecka. Niewiele polskich teatrów ma w swoim
repertuarze taką propozycję, chociaż w wielu krajach europejskich,
szczególnie we Włoszech, Austrii i Niemczech, inicjatywy tego typu mają już
swoją tradycję i zagorzałych zwolenników.
inicjacyjnego, wymagającego od twórców nie tylko wrażliwości, ale i wiedzy z
dziedziny psychologii dziecka. Niewiele polskich teatrów ma w swoim
repertuarze taką propozycję, chociaż w wielu krajach europejskich,
szczególnie we Włoszech, Austrii i Niemczech, inicjatywy tego typu mają już
swoją tradycję i zagorzałych zwolenników.
Jak twierdzi Honorata Mierzejewska-Mikosza - reżyser tego innowacyjnego
projektu, jego realizacja ma za zadanie pobudzenie wyobraźni i twórczej
ekspresji dziecka oraz uwrażliwienie go na piękno. W pierwszym spotkaniu z
teatrem bezcenna jest także obecność dorosłych. Pod ich opieką dzieci
powinny wkraczać w aktywne uczestnictwo w kulturze.
tekst i reżyseria: Honorata Mierzejewska- Mikosza
scenografia: Marika Wojciechowska
muzyka: Iga Mierzejewska
teksty piosenek: Agata Butwiłowska
obsada:
Monika Gryc
Agnieszka Harasimowicz
Mateusz Mikosza
Honorata Mierzejewska-Mikosza - nota biograficzna:
Aktorka Olsztyńskiego Teatru Lalek, studentka V roku reżyserii Akademii
Teatralnej w Warszawie - Wydział Sztuki Lalkarskiej w Białymstoku. Dzięki
stypendium dla młodych twórców przyznanemu przez Prezydenta Białegostoku
zrealizowała w 2009 roku spektakl "W szufladzie" adresowany do najmłodszej
widowni, który prezentowany był na kilku festiwalach w Polsce. Na swoim
koncie ma reżyserię w dwóch teatrach lalek: w Kielcach i Rzeszowie. "Od ucha
do ucha", to jej kolejny projekt artystyczny i jednocześnie spektakl
dyplomowy, w którym autorka sięga do doświadczeń teatrów europejskich w
dziedzinie wspomnianego wyżej teatru inicjacyjnego, który jest wynikiem
fascynacji i wielkiego szacunku do najmłodszego widza.
Ciekawy artykuł powiązany [w:] "Teatr Lalek, nr 4/95/2008. s. 24-25. Oto
jego fragment:
"W twórczości teatralnej dla najmłodszych bardzo wyraźnie rysuje się
tendencja do budowania scenicznego świata odwołującego się do zmysłów i
wyobraźni widza. Autorzy spektakli starają się oddziaływać nie tylko na
wzrok i słuch dzieci, ale również na ich powonienie, smak czy dotyk. W
spektaklach tych bardzo wiele może podpowiedzieć wyobraźnia dziecka, nie
otrzymuje ono bowiem gotowego, zamkniętego obrazu będącego próbą wiernego
odwzorowania rzeczywistości, lecz tylko elementy tej rzeczywistości, które
może dowolnie komponować. Poznanie świata, również przy udziale teatru, może
okazać się dla dziecka bardzo cennym doświadczeniem, mogącym dobrze wpłynąć
na kształtowanie jego wrażliwości."
_500x280.jpg)
