Zero, Jeden

Wystawa pt. ZERO, JEDEN stanowi odsłonę twórczości trzech artystów reprezentujących różne pokolenia, postawy i nurty współczesnej sztuki geometrycznej.

Viktor Hulík, ur. 1949, mieszka i pracuje w Bratysławie (SK). Reprezentuje ten rodzaj abstrakcji geometrycznej, w którym sztuka staje się filozofią. Najbardziej uderzającym filozoficznym paradygmatem jego twórczości jest związek porządku z chaosem. Początkowo, w latach 70. odnosił się do dualizmu przyrody i człowieka. W latach 80. integrował przestrzeń obrazową i realną oraz prowadził eksperymenty z ruchem konstrukcji w ruchomych obiektach. To założenie realizuje do dziś. Jak pisze Eva Trojanová, artysta kwestionuje kategorię trwałości. Wizualizuje ideę trwałej zmiany, dynamizmu jako zasady istnienia. Sztywność i statyczność są tu przeciwstawne procesowi i aktywności, a chaos jest inną formą porządku.

Mark Starel (vel Wiesław Łuczaj), ur.1960, mieszka i pracuje w Kielcach i Warszawie. Od 2011 roku wraz z grupą artystów europejskich tworzy międzynarodowy ruch artystyczny "Discursive Geometry", którego jest pomysłodawcą. Ta idea włącza sztukę geometryczną w aktualnie toczące się dyskursy, m.in. społeczne, języka, nauki, czy samej sztuki. Tworzy obrazy statystyczne inspirowane bazami danych lub komunikatami statystycznymi, głównie na temat zachowań społecznych Polaków. Punktem wyjścia twórczości artysty jest założenie, że współczesna rzeczywistość jest rzeczywistością statystyczną.

Arkadiusz Sylwestrowicz, ur. 1971, mieszka i pracuje w Gdańsku. Reprezentuje ten rodzaj abstrakcji geometrycznej, w którym sztuka zajmuje się samą sobą (zob. sztuka konkretna). Prowadzi eksperymenty z materią obrazu, poszukuje nowych, nieznanych wcześniej sposobów malowania. Skłania się do wymiaru sensualnego. W ostatnich latach rozwija cykl „dźwiękobrazów”, będących transmedialnym dialogiem malarstwa z dźwiękiem. Wykorzystuje m.in. specjalny algorytm, za pomocą którego można przełożyć obraz na pasmo dźwięków.

Tytuł  wystawy ZERO, JEDEN odnosi się do znaczeń binarnych. Ponieważ jest ich wiele, konteksty wystawy mogą być postrzegane zarówno w odniesieniu do formy, czy treści, jak też materialnego nośnika dzieła. Spośród najbardziej znanych znaczeń, relacja ZERO, JEDEN (0,1), {0,1} w sztuce może oznaczać kontrast lub kombinację kolorów, np. biały-czarny. W filozofii oznacza byt lub nieistnienie. W logice prawdę i fałsz. W systemach cyfrowych – stan wyłączony-włączony. Kody binarne są cechą środowiska komputerowego, a w codziennym życiu oznaczają różne, proste antynomie.

Kurator wystawy: dr Małgorzata Bojarska-Waszczuk